O czym marzą książki?
Witamy Nasze kochane Brateczki!!!
Każdy lubimy czasem sobie pomarzyć, mamy pełno niespełnionych i spełnionych marzeń. Wszyscy chcieli by, aby ich marzenia się spełniały. Tak jest nawet z książkami. Wyobraźcie sobie, że mimo, iż książki nie żyją, to też maja swoje marzenia i my dziś j
Na początek zapoznajcie się z wierszem i odpowiedzcie mu na pytanie, czy książka mogła by być Waszym przyjacielem?
"Książka – mój przyjaciel"
Wiem, że marzenie niejedno dzięki książkom się spełni.
Odkrywają przede mną wiele pięknych tajemnic.
I gdybym chciał najzwięźlej – czym jest książka
– tłumaczyć, powiedziałbym najprościej:
„Mądry, wierny przyjaciel”.
Jerzy Skokowski
Jak już porozmawiacie z osobą dorosłą na temat wiersza, to mamy dla Was zadanie pt. "Życzenia książki"
Każdy z Was zastanawia się, jakie miałoby życzenia, gdyby był książką. Wszystkie propozycje dzieci Rodzic zapisuje, tworząc ZBIÓR ŻYCZEŃ KSIĄŻKI. Zachęca do spełniania tych życzeń podczas korzystania z książek. Gdyby dzieci nie miały pomysłów, należy zwrócić ich uwagę na poszanowanie książek, właściwe się z nimi obchodzenie, a przede wszystkim zainteresowanie książką.
Dzieci, które zobowiążą się do spełniania tych życzeń, mogą odbić na arkuszu swoją dłoń lub palec umoczony w farbie, a on będzie stanowił okładkę ZBIORU ŻYCZEŃ KSIĄŻKI.
Mamy już swój zbiór życzeń, więc teraz możemy zrobić do niego zakładkę.
Zadaniem rodzica, jest zademonstrowani dziecku: co to jest?, do czego służy? i jak wygląda zakładka do książki. Następnie wyjaśnia jak taką zakładkę zrobić samemu. Zadaniem dzieci jest oczywiście wykonanie swojej własnej, niepowtarzalnej i jedynej w swoim rodzaju zakładki. Po skończonej pracy wspólnie zastanówcie się, komu możecie podarować zakładkę i kto będzie z niej na pewno korzystał. (A może zostawicie sobie?)
My myślimy, ze jednym z marzeń książki na pewno jest piękna zakładka.
Na sam koniec, mamy dla Was jeszcze jedno ćwiczenie w Waszych Kartach Pracy.
Znajdź różnice – ćwiczenie spostrzegawczości.
Dzieci zaznaczają na karcie pracy 10 różnic na obrazku po prawej stronie. Utrwalają również, jak należy obchodzić się z książką, skreślając na czerwono te ilustracje, które pokazują brak szacunku do książek. Dzieci opowiadają, co lubią, a czego nie lubią książki. Można zaproponować, aby wypowiedzi były w 1. osobie, czyli: Jestem książką z obrazkami i lubię, gdy dzieci oglądają mnie uważnie, opowiadają, co widzą na obrazku, a nie lubię, gdy dotykają mnie brudnymi rękami.
KP. 4 str.18
Pozdrawiamy Wasze Panie.